Tafeltennisclub TTV Ede rouwt om overlijden ‘verenigingsman’ Steven Koster

EDE Steven Koster (80) is overleden. Een even simpele als onthutsende mededeling. Met verslagenheid is in alle geledingen van tafeltennisvereniging TTV Ede gereageerd op dit nieuws. Steven Koster was als onbezoldigde vrijwilliger decennialang binnen de tafeltennisclub actief. De nestor werd november 2020 benoemd tot Lid van Verdienste van zijn TTV BIT nu TTV Ede. Steven was zichtbaar trots op de aan hem toegekende onderscheiding. Hij overleed gisteren (17 augustus) om 21.00 uur na een kort maar hevig ziekbed aan de gevolgen van een ziekte.

Het gemis van Steven Koster zal ongetwijfeld in zijn tafeltenniswereld worden gevoeld. Maar het meest zullen Francine, zijn kinderen met aanhang, kleinkinderen en verdere familie hem missen. In de momenten waarop Steven zijn diepere gevoelens met je deelde noemde hij Francine en zijn kinderen, aanhang en kleinkinderen het beste wat hem was overkomen. Op zo’n moment besef je niet volledig hoe hij daarmee een inkijkje gaf in zijn naar buiten uit niet altijd zichtbare gevoelens. Het spreekt vanzelf dat de TTV Ede leden, en de 55plusgroep in het bijzonder Francine later, indien zij het tafeltennissen weer kan oppakken, die steun zal geven die zij verdient. Het echtpaar Koster was niet bij ons weg te denken. Maar, helaas het zal deels, niet meer zo zijn als voorheen.

Net voordat het 55plus toernooi van start zou gaan (donderdag 18 augustus) bereikte ons het trieste nieuws dat Steven Koster is overleden. Het nieuws kwam helaas niet onverwachts en toch maakte dit bericht diepe indruk binnen alle geledingen van de club. Het verzoek van Steven was dat er ‘gewoon’ gestart moest worden met het toernooi. Het voelde enerzijds niet goed aan, maar anderzijds was het wel in de ‘geest’ van zoals onze Steven en zijn Francine het gewild zouden hebben. Toch heeft de groep 55-plussers na enig intern beraad besloten de startdatum wat op te schuiven. Met een minuut stilte en vele diepe gevoelens werd bij het overlijden van Steven stilgestaan.

Velen van ons kennen Steven als een gedreven lid van onze mooie tafeltennisclub. Naast het zelf tafeltennissen heeft Steven decennialang veel tijd en energie gestoken in het reilen en zeilen binnen de vereniging. Steven Koster kwam bij de tafeltennisvereniging nadat hij zich in het Edese vestigde. Talrijk zijn bij velen van ons de bloemlezingen over zijn vorige woonplaatsen. Maar Steven was een man van de wereld. Een Westerling die zich al snel aanpaste aan het Veluwse wat dorps karakter van de Edese omgeving. Hij heeft in het bestuur van de club gezeten van 2004-2009 en verdiepte zich intens in het technische beleid. Steven heeft de kar getrokken om de training van nieuwe leden/recreanten op een hoog peil te brengen. Was bij de toenmalige jaarlijkse schoonmaakbeurten van het gebouw/complex een actief meewerkend lid. Assisteerde bij de jaarlijkse school-olympiade met als enige doel nieuwe (jeugd-) leden te werven. ,,Ik ben niet belangrijk. Zij zijn onze verenigingstoekomst”, liet hij daarbij weten. Steven heeft op verzoek van het bestuur meerdere malen meegewerkt aan onderzoeken. Zorgde voor vervoer van voormalige AZC-vluchtelingen in deze omgeving; Maakte met de vrijwilligerscoördinator een plan van aanpak ‘vrijwilligerstekort’. Gaf gevraagd en ongevraagd advies aan bestuursleden en trainers. Stelde mede een nieuw wervingsplan op. Bemoeide zich nadrukkelijk, maar op zijn verzoek op de achtergrond mee aan de nieuwe opzet ‘Hans Degenaar toernooi’, binnen de 55plus groep. Werkte mee aan een werkgroep inrichting website. Zijn laatste actieve bijdrage was in de ‘werkgroep Noodkreet’, waaruit uiteindelijk het huidige bestuur mede is ontstaan. Ik zal ongetwijfeld nog iets vergeten zijn. Maar deze lijst geeft wel een indruk wat Steven Koster voor onze tafeltennisvereniging betekende.

Steven Koster, n november 2020 benoemd tot Lid van Verdienste.                       Eip Janssen

Zijn sterke karakter zorgde wel eens voor wat wrijving, Steven had een duidelijke mening die hij, ongeacht wie zijn gesprekspartner was, niet onder stoelen of banken stak. Maar, en dat siert de persoon Steven Koster, alles wat hij deed en voorstelde was altijd in het belang van de vereniging. Tijdens het tafeltennissen was hij ook nog wel eens nadrukkelijk aanwezig. Niet alleen lichamelijk maar ook vocaal aanwezig. De beoordeling van zijn eigen spel, maar ook dat van anderen was voor iedereen luid en duidelijk hoorbaar. Hij spaarde niet alleen zichzelf, maar ook een ander als het om tafeltennissen ging niet. Maar nadat het batje was opgeborgen kon je ook gezellig de hele wereldpolitiek of dagelijkse zaken met hem doornemen.

Steven Koster was voor velen van ons een persoonlijkheid waar het heerlijk mee toeven was. Onlangs mocht ik nog even aankomen. Kom om een uur of drie in de middag dan ben ik fit. Dan leer je gelijk ‘Piet’ kennen. Maar goed dat hij mijn gezicht niet kon zien. ‘Piet’ wie was dat nu weer? Een huisdier? Ik kwam, en gezellig praten met een verzwakte Steven, vloog de tijd voorbij. Maar een aantal keren werd hij onrustig. Vrouw, want zo noemde hij Francine ook vaak, wat is er met ‘Piet’. Steven legde geduldig uit dat dat de nieuw aangeschafte grasmaaimachine was. Vooraf geprogrammeerd om op bepaalde uren het complex van het onnodige gras af te helpen. Maar ‘Piet’ weigerde dienst. Steven wond zich op, ging een paar keer kijken, maar in het uur dat ik aanwezig mocht zijn deed ‘Piet’ geen poging hem te plezieren. Het ergerde Steven mateloos. Maar was ook typerend voor zijn unieke persoonlijkheid. In slechte conditionele omstandigheden je nog druk maken om zo’n futiliteit. En eigenlijk heeft Steven dat tot het laatst gedaan bij zijn TTV BIT of te wel nu TTV Ede, wat volgens Steven iets met de Peppelaars had moeten heten. Maar dat terzijde. Dat had hij, moeizaam geaccepteerd als een niet overgenomen voorstel. Ik vertelde hem wel blij te zijn met de nieuwe naam TTV Ede. Waarom was zijn logische vraag. Steven, hoe langer een naam van een club, des te minder tekst ik over de wedstrijd overhoudt. ,,De geleerden hebben anders beslist”, lachte hij minzaam maar met een duidelijke blik.

Steven, je was een echte verenigingsman en zoals eerder aangehaald zullen we je niet alleen nu maar ook in de toekomst missen!

Mede namens vele tafeltennisclubleden wensen wij de familie, vrienden en dierbaren veel sterkte in de komende moeilijke tijd. Dat onder het uitspreken van de wens dat gesprekken over Steven Koster met respect worden gevoerd. Het bestuur zal vast een passende wijze vinden je te herdenken en vooral niet te vergeten!

door Eip Janssen