‘Waarom zijn mensen zo van slag over dood Hubertus?’

EDE Soms begin je met het schrijven van een column en weet je al dat je reacties kunt krijgen. Vaak positief, maar ook negatieve reacties zijn aan de orde van de dag. 

Michael de Vries

Sommigen kiezen ervoor een bericht te sturen naar de krant, maar ook op straat vertellen mensen mij geregeld wat ze van een bepaalde column vinden. Het maakt me dan eigenlijk niet uit of iemand het met me eens is of niet. In mijn columns probeer ik mensen tot denken aan te zetten. Ik eindig daarom vaak met een vraag.

HOGE VELUWE Ook deze column zal reacties oproepen, ik weet het. Zoals velen inmiddels wel weten weiger ik in nationaal park De Hoge Veluwe te komen. Door de hekken, door het voeren van de dieren, zodat ze poseren voor de fotografen, en het buiten willen houden van toppredator de wolf, heeft het park voor mij niets meer met natuur te maken.

GEVECHT Zo’n twee weken terug was het park in het nieuws. Zelfs landelijk was te lezen dat edelhert Hubertus gedood was door een soortgenoot. Hubertus leefde al tien jaar in het park. Het dier was gewend aan mensen en velen bezochten het park speciaal voor dit hert. Om foto’s te maken of misschien zelfs om met hem op de foto te gaan. Een gevecht met een soortgenoot had Hubertus verwond, waarna hij uit zijn lijden werd verlost. Overal verschenen berichten hoe sneu dit was. Mijn wenkbrauwen fronsten zich bij het lezen van alle reacties. Vergeten mensen soms hoe het in de natuur hoort te gaan? Zijn ze niet meer op de hoogte van de voedselkringloop, eten en gegeten worden?

DOODGESCHOTEN Waarom is iedereen zó van slag dat dit edelhert op tienjarige leeftijd op natuurlijke wijze is gedood? De meeste edelherten halen die leeftijd niet. Sterker nog. Van de 4.600 edelherten op de Veluwe worden er dit jaar 3.000 doodgeschoten. Die sterven dus niet in een gevecht. Het zijn veelal jonge, kerngezonde dieren die nog voordat ze de leeftijd van Hubertus hebben bereikt op het bord belanden of aan de muur. Waarom hoor ik daar niemand over? Waarom is men helemaal van de leg als een half tam edelhert op natuurlijke wijze wordt gedood, maar vinden we het prima dat 65 procent van de populatie edelherten wordt doodgeschoten? Is dat niet vreemd en erg selectief? Of vinden we het pas erg als een dier een naam heeft?

Michael de Vries is natuurliefhebber en leerkracht in het basisonderwijs. Zijn column verschijnt tweewekelijks. Reacties en/of tips zijn welkom. Mail naar ede.stad@bdu.nl.