De wijkpost aan de Van der Hagenstraat is gedoopt tot 'Jan van den Berg Wijkpost'.
De wijkpost aan de Van der Hagenstraat is gedoopt tot 'Jan van den Berg Wijkpost'. Ted Walker

'Ik heb er nooit spijt van gehad'

23 april 2019 om 12:01

Wijkagent Jan van den Berg neemt afscheid

EDE ,,Een probleem is pas een probleem als je er een probleem van maakt en kleine zaken moet je klein houden." Dat zijn gevleugelde uitspraken van de inmiddels ex-wijkagent van Ede Zuid. Jan van den Berg nam dinsdag officieel afscheid van de politie na 42 jaar dienstverband.

Ted Walker

Hij was zestien jaar toen hij solliciteerde bij de politie en werd afgewezen. Een flinke domper, aangezien hij op zijn veertiende al wist dat hij bij de politie wilde werken. Iets doen voor de maatschappij was zijn drive. En het leek hem interessant en spannend werk. ,,Ik zat met mijn handen in het haar, wat ik toen nog had. Of dat lang haar was? Ja, ook nog’’, reageert hij lachend. ,,Toen moest ik dus wat anders bedenken en heb ik drie jaar meao gedaan. Daarna solliciteerde ik weer bij de politie en werd ik wel aangenomen.’’

STIEKEM STAPPEN Het eerste half jaar van de opleiding in Lochem was het flink aanpoten. In het tweede half jaar kwam de ‘kwajongen’ in hem naar boven. ,,In die periode kregen we een eigen kamer. Dan klommen we ‘s avonds uit het raam en gingen we stappen in de omgeving met een aantal gasten. Of we wel eens betrapt zijn? Ja, dat is wel eens gebeurd. En toen? We kregen de wind wel van voren en ze hingen de formele pief uit, maar ik vermoed dat de leiding goed wist wat er ieder jaar weer gebeurde.’’

NAAKTE MAN Eén van de mooiste verhalen uit zijn carrière speelt zich af in de beginjaren van zijn loopbaan. ,,We hadden nachtdienst’’, begint hij te vertellen.

,,Op een gegeven moment gaat de telefoon. Een vrouw zegt: ‘Ik weet niet wat er aan de hand is, maar mijn buurman roept: help, help, bel de politie.’ We zijn uiteraard meteen naar het betreffende adres gegaan. Aanbellen en bonken op de deur leverde geen resultaat op. We spraken af dat ik achterom zou gaan. Daar aangekomen klom ik op het balkon, (dat had hij geleerd in Lochem), en zie ik door het raam een vent tegen een bed aan staan. Ik riep: 'Doe eens open’. Waarop het antwoord kwam: ‘Dat gaat niet, maar de onderste ruit van de balkondeur is er uit, daar kun je door naar binnen'. Ik naar binnen, staat die vent poedelnaakt tegen dat bed, met zijn polsen vastgebonden aan het ledikant. Wat bleek? Die man had een ex-vriendin over de vloer gehad voor een gezellig onderonsje. Zij had hem vastgebonden aan bed. Na de dolle duikavond was ze weggegaan en had hem laten liggen. Ja, dat soort dingen vergeet je natuurlijk nooit. Daar hebben we echt een hoop lol van gehad.’’

Op de vraag of Van den Berg, wetende wat hij nu weet, weer de keuze zou maken om bij de politie te gaan werken volgt een korte stilte. ,,Nou, wetende wat ik nu weet en dus de ontwikkelingen binnen de politie kennende, dan weet ik het niet. Maar ik heb er nooit spijt van gehad dat ik bij de politie ben gegaan. Helemaal nooit’’, zegt hij stellig tot besluit.

w Lees het uitgebreide interview op www.edestad.nl.

Afbeelding
Afbeelding