Dochter Annemarie Rulos-van den Berg met ouders Dorine, Jan en schoonzus Sophie
Dochter Annemarie Rulos-van den Berg met ouders Dorine, Jan en schoonzus Sophie Diana Kervel

Toko Neba sluit de deuren in Ede: ‘Projecten in Indonesië zetten we voort’

4 november 2022 om 07:30 Maatschappelijk

EDE In het 30-jarige bestaan van Stichting Child Support en Toko Neba zijn er 188 containers met hulpgoederen verscheept naar Indonesië. Dat Toko Neba stopt met verkoop van Indonesische producten en organiseren van de jaarlijkse pasar aan de Stationsweg betekent geen einde aan de kinderprojecten in Indonesië of bouwen aan de medische voorzieningen op Batam.

Annemarie van den Berg heeft naast haar baan de dagelijkse leiding over de stichting en de winkel. Haar ouders hebben de stichting opgericht, destijds was ze 12 jaar: ,,Ik ben van jongs af aan ondergedompeld in de liefde voor Indonesië.” Haar vader, huisarts Jan van den Berg, zag in de 80’er jaren met eigen ogen het gebrek aan medische zorg in Indonesië. De aanleiding van het bezoek aan het land kwam via een van de patiënten van de Edese dokter. Deze bejaarde Indische patiënt vroeg om hem te begeleiden bij zijn reis naar Indonesië vanwege de medische hulp die daarbij nodig zou zijn. Jan: ,,Eenmaal aangekomen vroegen ze mij om hulp bij het verkrijgen van eenvoudige medische apparaten uit Nederland. De oliecrisis zorgde voor een gebrek aan alles.” Om dit te verwezenlijken is er een stichting opgericht ter verbetering van de medische en sociale zorg in Indonesië met als zwaartepunt de hulp voor het eiland Batam. Via het uitgebreide netwerk van Van den Berg kreeg hij veel apparatuur en medische hulpmiddelen aangeboden, uit het gehele land. Met een team gevormd uit de Edese Indische gemeenschap kon gestart worden met het verzamelen en verzending. 

EERLIJKE PRIJZEN De winkel Toko Neba is 30 jaar geleden gestart. Jan en zijn vrouw Dorine kochten jarenlang bij lokale ambachtslieden producten in, nu is de man van Annemarie daarvoor verantwoordelijk. ,,We betalen een goede prijs zodat ook de mensen ter plaatse ervan profiteren.” Annemarie herinnert zich de tot winkel omgebouwde slaapkamer op de tweede verdieping, De slaapkamer werd al gauw te klein waardoor is uitgeweken naar de garage om uiteindelijk uit te groeien tot de huidige winkel. Het organiseren van de pasars, de oosterse jaarmarkten, zijn de ‘kers op de taart’. 

SCHOOLKINDEREN Door het veranderende winkelklimaat en de daardoor teruglopende bezoekersaantallen heeft de stichting Child Support Indonesia, waar alle winst uit de winkel heen gaat, besloten om in het najaar de fysieke winkel aan de Stationsweg te stoppen. Annemarie en haar schoonzus Sophie beraden zich om online sarongs te gaan verkopen. ,,Ook die winst komt ten goede aan de projecten.” Vader Jan is nog steeds verantwoordelijk voor de medische projecten terwijl dochter Annemarie zich toelegt op de kinderprojecten. ,,Met Child Support ondersteunen we schoolkinderen. Met een financiële bijdrage voor schoolgeld, uniformen en boeken kunnen zij naar school. ,,Ruim 700 kinderen zitten nu in het sponsorplan.” Sponsorouders in Nederland betalen 10 euro voor de lagere school en 15 euro voor het beroepsonderwijs van een kind. Daarnaast varieert de hulp van het openen van gratis bibliotheken tot en met de psychosociale begeleiding van kinderen in gevangenissen. 

DAGJE OUDER Vanwege corona heeft de laatste Pasar Toko Neba in 2019 plaatsgevonden en is daarmee al een stille dood gestorven na 24 edities. Op de pasars zelf kijken Jan en Dorine van den Berg nog steeds met plezier terug. Toch is het op een gegeven moment genoeg geweest benadrukt Jan: ,,We zijn maandenlang bezig met de organisatie van de pasar. Op de dag zelf komt alles samen, maar daarna volgt ook de schoonmaak en opruiming. Heel arbeidsintensief, daar begonnen we steeds meer tegenop te zien. Dan merken we dat we een dagje ouder worden.” Dorine vult haar man aan: ,,De opluchting overheerst, toch zal het afscheid gepaard gaan met een lach en een traan.” Op vrijdag 4 en zaterdag 5 november gaan de Familie Van den Berg en vrijwilligers nog een keer knallen met een grote uitverkoop, livemuziek en Indonesisch eten. Daarna sluiten de deuren voorgoed.

Door Diana Kervel