Alex van Silfhout: ,,Medailles in Tokio het doel''

LUNTEREN Met Jumping Amsterdam, een kleine twee weken geleden, kende Alex van Silfhout zijn vuurdoop als bondscoach van de dressuurruiters. De 64-jarige Lunteraan tekende een contract tot en met de Olympische Spelen in 2020 in Tokio.

Wim van Kessel

Tot 2015 waren de bepalende wedstrijden bij de dressuur een garantie voor Nederlands succes. Met drie gouden medailles op drie Olympische Spelen was Anky van Grunsven het beste voorbeeld. Ook Edward Gal grossierde in prijzen. ,,Nederland is een handelsland. Een goed paard als een Totilas (Edward Gal) en ook Arlando van Diederik (Van Silfhout) zijn verkocht. Ook ging Parzival van Adelinde Cornelissen met pensioen'', weet Alex van Silfhout maar al te goed als reden voor het verval.

Van Silfhout, in het verleden zelf als rijder een Nationale topper, was de laatste jaren actief als trainer van de Nederlandse jeugd tot en met 25 jaar. ,,Ik denk dat ik een goede naam als trainer heb opgebouwd. Ik beschik over veel ervaring en heb op hoog niveau gewerkt. Ik ken ook het spelletje. Dat zijn denk ik redenen waarom ze bij mij zijn gekomen.''

De opvolger van Rien van der Schaft is positief gestemd over de toekomst. ,,Er is veel potentie aanwezig. Alleen is het lastig in te schatten hoeveel tijd het kost de paarden op te leiden. Dag mag je nooit forceren. Per paard is dat ook verschillend. Ik weet zeker dat het succes weer terug kan komen. Dan heb je ook een beetje geluk nodig. Mooi is ook dat wij het NOP (Nederlands Olympisch Paard) hebben. Dat is een stichting die probeert de paarden voor Nederland vast te houden.''

,,Eén van mijn speerpunten is dat de ruiters van hun eigen eilandje afkomen'', vervolgt de bondscoach. ,,Wij moeten als groep meer een blok vormen. Dat betekent meer samenwerken en samen trainen. Ook meer naar elkaar kijken. Geef een handreiking. En ook met positieve kritiek kun je elkaar versterken. Daar is zeker winst te behalen.''

Hans Peter Minderhoud (Dream Boy), Edward Gal (Zonik), Emmelie Scholtens (Apache), Madeleine Witte-Vrees (Cennin) en Adelinde Cornelissen (Aqiedo) lijken de combinaties die het in eerste instantie moeten gaan doen. ,,De opzet is dat de privé trainers er bij betrokken blijven. Zie mij als een supervisor, die de boel aanstuurt. De eerste focus is nu op het EK in Rotterdam in augustus. Het volgende is dan de Olympische Spelen in Tokio. Als land hebben wij ons daar reeds voor gekwalificeerd.''

In het bovengenoemde rijtje ontbreekt nog de naam van zoon Diederik. ,,Zijn paard Expression komt terug van een kleine blessure. De vraag is hoe dat zich door ontwikkelt. Natuurlijk kan er een moment komen of ik Diederik wel of niet moet selecteren. Daar hebben wij het aan de keukentafel al een aantal keer over gehad. Duidelijk is dat bij twijfel of gelijkheid, voor de ander wordt gekozen. Dat is alleen al om de schijn te vermijden.''

Bij Jumping Amsterdam voerde de geboren Bennekommer al de nodige gesprekken. ,,Hoewel ik alle mensen al kende, met de betrokkenen gesproken. Ook gekeken wat hun wensen zijn. Op basis daarvan kun je een plan maken. Zeker is dat je nog scherper naar de wedstrijden kijkt'', besluit Alex van Silfhout zijn verhaal.