Blauwgeler Hans Buurma overleden

EDE Hans Buurma, meer dan 40 jaar lid van zijn geliefde club Blauw Geel'55, is dinsdag overleden.

Hans was ernstig ziek. Dat wist hij zelf heel goed. Twee weken geleden was ik nog bij hem op bezoek. Hans klaagde niet. Integendeel, hoewel hij wist dat hij erg ziek was, was hij een en al lof dat zoveel mensen die hem een warm hart toedroegen, belangstelling toonden. De wijze waarom hij met zijn ziekte omging was een voorbeeld voor velen. Hans zag kans zijn bezoek op te fleuren in plaats van andersom. Hij beschreef mij voor de zoveelste keer hoe trots hij was dat zijn Blauw Geel'55 een echte familieclub was.

Bezorgd om hem, maar ook om zijn vrouw Elly, de laatste jaren een prima gastvrouw in de Blauw Geel'55 bestuurskamer. Nooit sloeg Hans zich op de borst wat hij allemaal bij de familieclub Blauw Geel deed. Maar anderen vertelden het gelukkig wel rond.

Hans Buurma werd in 2012 benoemd tot vrijwilliger van het jaar. Niemand, maar dan ook niemand binnen de club die betwijfelde of deze titel Hans toekwam. Hans was speler, jeugdtrainer, lid van de onderhoudsgroep, supporter en een hele echte. Maar ook een supporter die nooit recht praatte wat krom was. 

De laatste functie die Hans Buurma op Sportpark De Peppelensteeg vervulde was: gastheer. Een functie die hem op het lijf geschreven was. Niemand, maar dan ook niemand kon om hem heen. Hans bracht zijn gast naar de plek waar nodig. Hans was Blauw Geel. Of was Blauw Geel misschien wel Hans!

Blauw Geel zal zijn inzet missen. Maar ook zijn geweldige humor, zijn rechtvaardigheidsgevoel, zijn bekommeren om voetbalkinderen met talent of niet. Hans laat een leegte achter die moeilijk in te vullen zal zijn. Maar ik weet zeker dat Hans waar hij ook is, Blauw Geel nooit vergeet.

Ook voor mij zal de gang naar het Blauw Geel-terrein de eerste keer anders zijn dan normaal. Hans heeft op mij, en ik ken hem al decennialang, een onuitwisbare plezierige indruk gemaakt. Ongeacht je voetbalachtergrond was hij een open boek voor iedereen die zijn club bezocht. Maar het meest zullen Elly en zijn kinderen en kleinkinderen hem missen. 

Ik wens hen graag sterkte toe dit verlies te dragen. En vergeten zal ik hem nooit. En dat zal voor zijn familie en geliefde club Blauw Geel '55 zeker niet anders zijn. Hans rust in vrede met de gedachte dat je een kanjer was.

Eip Janssen