Het jaar 2008: Kans op nieuw Enkafestival fifty-fifty
30 december 2008 om 00:00 Nieuws,,Het was een echte experience, niet alleen in de titel. Het was een heel georganiseer, met name omdat het buiten plaatsvond en het veel disciplines bij de hand had. Ook qua techniek, de balans vinden met de vergunning, want je wilt je klanten, de bezoekers en bands, het beste geven. Ik denk dat we daar aardig in geslaagd zijn.” Voor het Edese bedrijf was het een hele ervaring. ,,Daarbij was er wel een hele saamhorigheid.”
Adrenalinekick
Tien dagen lang was Rogier van 8 uur ‘s morgens tot 2 uur ‘s nachts in touw. Of je dan moe bent. ,,Natuurlijk, maar het geeft ook een enorme adrenalinekick. De boog is dus continue gespannen. Toen het was afgelopen, kwam in in zekere zin in een dip. Het is zo voorbij. Dat is een beetje een anticlimax.” Ondanks de lange dagen, was er toch één nacht dat de Edese wakker lag. ,,Tijdens de opbouw lag ik te malen wat ik allemaal nog moest doen. Je hele hoofd zit vol. Toen ben ik toch maar uit bed gegaan en heb alles opgeschreven. Ondanks dat ik mezelf geen taken had toebedeeld ben je wel de hele dag in touw als troubleshooter.”
Laat begonnen
Pas in februari ging de organisatie van het festival echt van start. ,,We zijn verhouding er laat mee begonnen.” Soms moest de organisatie bepaalde dingen weer over doen. ,,We wilden het festival eerst aan de voorkant van het terrein houden, maar later werd dat toch de achterkant. Dan moet je alles weer over doen.” Verder was de natuur een heikel punt. ,,De flora en fauna was spannend. Door de leegstand het fabrieksterrein, hadden zich er veel nieuwe dieren genesteld. Ik ben met rubber laarzen het veld in gegaan om te kijken waar bijvoorbeeld de salamander, padden en andere dieren zaten.”
Ondanks alle regeltjes was het contact met de gemeente en andere instellingen als de brandweer goed. ,,Ik ben iemand van de alternatieven zoeken. Als het niet rechtsom kan, dan moet het maar linksom. Je moet niet stil blijven staan”, vertelt Rogier. ,,Zo zaten we in de Enkahal met de vluchtweg, omdat een deel van het pand was ingestort. Dan ga je samen met de brandweer op zoek naar een oplossing.”
De organisatie had wat dat betreft weinig aan eerdere ervaringen, omdat een festival op een sloopterrein was. ,,De plek maakt het zo uniek.” Rogier gaat verder: ,,Omdat het de eerste keer was, wilden we dat alles optimaal zou verlopen. Zo hadden we 24 uur per dag een ziekenwagen op het terrein. De vraag is of dat nodig was, maar we wilden deze nulmeting op z’n best doen.” Van deze eerste Enka Xperience heeft Rogier veel geleerd. ,,We zaten aan het eind van het festivalseizoen. Dan is het wel belangrijk om voor het boeken te weten welke artiesten op de gratis festivals staan.”
Golden Earring
Ook opvallend waren de uiteenlopende wensen van de artiesten. Zo wilde Golden Earring volgens Rogier wel graag een pilsje, maar had Ilse de Lange geen druppel alcohol op de lijst. ,,De crew van Golden Earring was vergeten twee banken in een trailer te zetten en vroegen ons of we dat nog even wilden regelen. Tja, je gaat niet even naar de Ikea. Toen zijn we maar naar de kringloopwinkel gegaan. Gelukkig had één van de productieleden een busje.” Alle artiesten waren erg aardig, gewone mensen, aldus Rogier. Ook veel bezoekers hebben genoten van het optreden van Golden Earring. ,,Het gaf een soort reünieachtige sfeer. Stappers van vroeger kwamen elkaar weer tegen.”
Voor De Reehorst was het een geslaagd evenement. ,,Financieel zijn we er niet helemaal uitgekomen, maar dat hadden we ook niet verwacht deze eerste keer. Natuurlijk zijn er ook verbeterpunten. Het aspect van geluid blijft een hot item.” Volgens Rogier gaan ze bij de gemeente wel kijken of ze voor dit soort speciale evenementen aparte regels kunnen opstellen. ,,In verhouding zijn er niet veel klachten over geluidsoverlast binnengekomen. Maar we hadden wel de pech dat de wind net verkeerd stond. Ook hebben we tijdens de Golden Earring de knop af en toe iets zachter gedraaid. Volgens mij heeft niemand daar iets van gemerkt. De overlast was overigens heel plaatselijk.
Wat verwacht Marjan Rogier van 2009? ,,Als we het festival weer houden, dan doen we dat weer op het Enkaterrein en ook in dezelfde periode. Een andere tijd is niet mogelijk, want anders moet je de bouw stilleggen.” Het aantal dagen is nog onduidelijk, maar ook het definitief doorgaan is onzeker. ,,We zijn nog in gesprek met de partijen. Dat gaat vooral over de kosten-baten kant. Het is afwachten hoe dat uitpakt.” Rogier hoopt volgend jaar ook op een bijdrage van de gemeente Ede. ,,Het is niet alleen maar een leuk feestje, maar het is ook promotie voor de nieuwe wijk.” Marjan Rogier besluit: ,,De kans van doorgaan is fifty-fifty.”
Foto:
Marjan Rogier voor de poort van de voormalige fabriek met een foto van Barry Hay, zanger van Golden Earring.
