Rustplaats moeder plots ‘geruimd’
20 april 2011 om 00:00 VoorpaginaJohn, Kim en Mark (pseudoniemen) begroeven hun moeder 23 jaar geleden toen ze nog één, vier en vijf jaar oud waren. ,,Onze vader had niet de middelen om voor een eigen graf te zorgen. Daarom kwam onze moeder in een gemeentegraf terecht. Maar daar kwamen we nu eigenlijk pas achter’’, zegt Kim ontdaan.
Want bij ‘gemeentegraven’ gelden blijkbaar andere regels dan bij particuliere graven. De kinderen bezochten de plek enkele keren per jaar. ,,Als ik ging, voelde ik een beetje de aanwezigheid van m’n moeder.’’
John, de oudste, is nog het meest verbolgen over het feit dat de gemeente niet de moeite nam de nabestaanden te informeren over wat zij van plan was. ,,Ze weten je wel heel goed te informeren over belastingen en als ze iets van je moeten, maar bij zoiets belangrijks als het ruimen van een graf, zit dat er blijkbaar niet meer in.’’
De schoonmoeder van Kim had contact met de beheerder van de begraafplaats over de merkwaardige gang van zaken. In mailverkeer verzekerde hij haar dat de ruiming netjes en met veel piëteit was uitgevoerd. De schok was echter groot toen John op de oorspronkelijke plek een fors bot aan de oppervlakte in het zand vond.
Eigenlijk willen de drie een nieuw eigen graf voor hun moeder. Uit contacten met een patholoog uit Leiden zou het mogelijk moeten zijn dat de overblijfselen van een jonge Aziatische vrouw eenvoudig te traceren zijn. ,,Hij wil dat kosteloos doen. Want wat nu gebeurt, is niet respectvol. Ze onderschatten de emoties die hiermee gepaard gaan.’’ Waar zij al tevreden mee zouden zijn is een kleine gedenksteen op de huidige plek.
,,Het is heel vervelend, dat snappen we’’, zegt gemeentelijk woordvoerster Wilma van Wensem. ,,We zijn verplicht gemeentegraven minimaal twintig jaar te onderhouden, maar daarna kan er geruimd worden. Bij een gemeentegraf doe je afstand van je rechten. In twintig jaar verhuizen of overlijden mensen. Het zou vrij veel werk kosten om nabestaanden te vinden. De gemeente maakt de ruiming een jaar van tevoren kenbaar in de media, op de website en met bordjes op het kerkhof.’’
Volgens Van Wensem heeft de gemeente gedaan wat zij kon voor de bewuste familie. ,,Maar speuren in de resten van andere overledenen is nogal wat. Dan raak je andere nabestaanden.’’ De woordvoerster zegt dat dit soort drama’s bijna niet voorkomen en dat de gemeente geen reden ziet zich te bezinnen op een andere werkwijze. Gemiddeld worden zo’n 200 gemeentegraven per jaar geruimd.
Foto:
De bloemen konden twee broers en hun zus niet meer kwijt.
