Navigatiepartner

In een landelijk dagblad las ik onlangs een berichtje over Zweedse toeristen. Door een tikfout op Google kwam het koppel niet in het gewenste Capri, maar Carpi terecht. Beide Italië weliswaar, maar Carpi heeft geen strand, terwijl Capri er juist door omsingeld wordt.

Zelf kom ik tegenwoordig alleen tijdens de jaarlijkse fietstocht van Café Railroad buiten Ede, maar ik ben de weg nog nóóit kwijt geweest. Op het gebied van oriëntatie wel te verstaan.

Voor de komst van zoekmachines op internet reisden mensen ook ‘all over the world’. Ze keken dan gewoon op een globe of kaart. In een ander geval kon de juiste richting altijd nog door een veldwachter, schaapsherder, dominee of pastoor aangegeven worden. De VOC is er groot mee geworden.

Persoonlijk was er tijdens autovakanties telkens een partner die de navigatie voor haar rekening nam. Goed voor de reissfeer, de dropjes, huzarensalade, én de kortste route. Vooral bij het seintje: ,,Daarginds had je linksaf gemoeten!” Waarbij de duim driftig naar achteren gebogen werd, en nagenoeg uit de kom schoot.

Gezellig was het wel, en sowieso vele malen beter dan die TomTom. Met die emotieloze stem van een dame, die net doet of zo overal geweest is.

Goed dat deze dame, en Google, er in het verleden niet waren. Zo komt de plaatsnaam Bagdad in de Verenigde Staten in Florida én Arizona voor. En zou Koningin Wilhelmina op 13 maart 1945 dan wel écht in het Zeeuwse Eede aan land gekomen zijn?

Henny Jansen