Column 'Redelijk Getikt': Vrede

Het is niemand ontgaan dat de bekende Nelson Mandela onlangs overleed en intussen begraven is. De Zuid-Afrikaan streed voor de zelfde behandeling van blank en zwart in zijn eigen land. Maar liefst 27 jaar zat hij gevangen, omdat hij zich niet neerlegde bij het apartheidsregime.

De man past in het illustere rijtje van Moeder Theresa, Martin Luther King en Ghandi. In Nederland zou je kunnen denken aan majoor Bosshardt. Allemaal personen met het hart op de goede plaats en een vreedzame inborst. Lichtpunten in de geschiedenis.

Mandela kwam na zijn bevrijding al vlot naar ons land. 'Wij' hadden iets met deze man. Onze voetbalheld Ruud Gullit droeg zelfs zijn gewonnen gouden bal aan hem op. Mandela hield ook van sport. Als premier haalde hij het WK van 2010 naar Zuid-Afrika.

Tegen het decor van deze herinneringen werd maandag in Ede ook de zogenoemde naturalisatiedag gehouden. Vijf personen uit Turkije, Macedonië, Thailand, Somalië en Brazilië werden Nederlander. Ik sprak een Braziliaanse dame over aardappelen, de winter, de taal, studeren en heimwee. Dat laatste had ze soms een beetje.

Als zij komende zomer op vakantie gaat naar haar geboorteland, vraag ik me wel af wie ze het hardst zal aanmoedigen tijdens het WK Voetbal 2014: Nederland of Brazilië? Toch heb ik het idee dat dit hoe dan ook goed zal komen. Deze vrouw zal vast niet de hooligan uithangen. De Edese gaf de indruk dat ze leeft in de geest van wijlen Mandela. Vrede op aarde...ook in Ede.

door Freek Wolff