'Verhalen vertellen die emotioneren'

EDE In haar voorstelling 'Het Verbrande Huis' wekt Bodil de la Parra op donderdag 1 november in Theater Cultura haar bijzondere en persoonlijke Surinaamse familiegeschiedenis tot leven.

Ze wilde al langer 'iets' doen met haar Surinaamse roots. Haar leven lang komt Bodil de la Parra geregeld in Paramaribo, de stad waar haar vader, filmmaker Pim de la Parra, opgroeide. Toen het familiehuis aan de Zwartenhovenbrugstraat op 14 oktober 2012 tot de grond toe af was gebrand, besloot ze dat het 'nu' moest gebeuren. Ze schreef de tekst voor 'Het verbrande huis', waarin ze voor het eerst in haar eentje op toneel staat. In 'Het verbrande huis' maken bezoekers kennis met de ongetrouwde tantes Gus en Pop. Bodil sliep onder één klamboe met haar neefjes en leerde haar norse opa, de apotheker R.L. de la Parra, doorgronden. Haar tantes kookten de heerlijkste gerechten en ze danste op muziek van Lieve Hugo.

OUWE PINDA'S EN GOUWE PINDA'S Al eerder heeft De la Parra voorstellingen gemaakt over haar 'genenpakket' dat maar liefst drie werelddelen bestrijkt. Om precies te zijn: haar moeder is Chinees-Indisch, geboren op Sumatra; haar vader komt uit Suriname. In 'Ouwe Pinda's' (2014) en 'Gouwe Pinda's' (2017) ging het over haar Indische jeugdherinneringen, stukken die ze zelf schreef en speelde, naast Nadja Hüpscher en Esther Scheldwacht.

Ze begon haar carrière als actrice, maar heeft zich gaandeweg steeds meer tot toneelschrijver ontwikkeld. Vaak schrijft ze op de huid van actrices met wie ze graag werkt. Maar nu is het tijd voor een solo, al vindt ze het 'doodeng' om alleen op tournee te gaan. „Ik moet dat verhaal vertellen", zegt ze. „Het speelde al veel langer door mijn hoofd, maar door de brand is het gevoel van urgentie veel groter geworden. Ik ben honderden keren naar dat huis geweest en er is letterlijk niks van over. Alles is verwoest." In één klap is meer dan een eeuw familiegeschiedenis in rook opgegaan.

OEROL Afgelopen zomer heeft ze 'Het verbrande huis' al gespeeld op Oerol in de open lucht, nu wordt de voorstelling aangepast voor theater. „Nu wordt het nog intiemer." Michiel Voet maakte een ingenieus decor dat bestaat uit losse houten elementen: een trap, een bureau. Verbondenheid In de voorstelling keert ze in gedachten terug naar het huis en vertelt er over haar tantes Gus en Pop, en over haar norse opa, de apotheker.

RESEARCH „Ik heb uitgebreid research gedaan voor de voorstelling en heb zoveel boeiende verhalen gevonden dat het moeilijk was een keuze te maken. Ik kwam erachter dat mijn voorvaderen Portugese joden waren die zijn gevlucht voor de inquisitie. Op hun beurt zijn zij weer plantagehouders geworden die er slaven op nahielden. Vreselijk natuurlijk. Het zijn verhalen over de Nederlands-Surinaamse geschiedenis, verteld vanuit het perspectief van mijn familie. Supermooie verhalen."

Haar ouders hebben elkaar ontmoet als begin twintigers in Amsterdam: allebei afkomstig uit een totaal andere cultuur. „Ik weet zeker dat dát was wat mijn ouders bond. Ze herkenden de tropen in elkaar, allebei hadden ze heimwee naar hun geboortegrond." Als het goed is, overstijgen de anekdotes de privésfeer. Daar maak ik theater voor: verhalen vertellen die emotioneren en die de verbondenheid van mensen laten zien."

Kaarten voor de voorstelling zijn te reserveren bij de receptie van Theater Cultura, telefoonnummer 0318-672800 of www.cultura-ede.nl.