Een jonge, donzige ransuil zit rustig in een berk.
Een jonge, donzige ransuil zit rustig in een berk. Michael de Vries
Natuurcolumn

‘Jonge ransuilen in de achtertuin, ook in Ede’

30 juni 2021 om 13:19 Natuur en milieu

EDE Enkele weken geleden was ik samen met burgemeester René Verhulst bij het Veluwecentrum om wat filmbeelden op te nemen. Voor de camera vertelden we elkaar ervaringen uit de natuur.

Michael de Vries

Eén van die ervaringen is dat ik altijd merk dat mensen vaak denken dat natuur ver weg is. Om natuur te zien, gaan ze naar de Oostvaardersplassen of zelfs naar het buitenland. Maar juist hier, gewoon om ons heen, is zóveel te zien en te horen als je je ervoor openstelt. Om ons heen kan soms héél letterlijk worden genomen. Zelfs in je eigen tuin of eigen straat kun je genieten van de natuur.

BUIZERD Ik woon zelf midden in Ede, in een oude woonwijk. De afgelopen jaren zie ik met eigen ogen dat de natuur aan het veranderen is. Steeds meer natuur komt deze kant op. Toen ik van de week even op mijn ‘kluskamer’ was, dook er ineens een buizerd in de grote coniferen in de achtertuin. Enkele dagen later zat de buizerd er weer, deze keer op een duivennest waarbij de roofvogel genoot van een jonge vogel. Het is ‘The circle of life’ in eigen achtertuin. De één vindt het zielig, ik geniet ervan.

DONZIG Hoe ouder een woonwijk, hoe meer vogelsoorten je kunt verwachten. Al jaren roep ik dat de kans aanwezig is dat ook ransuilen deze kant op komen, er is genoeg nestgelegenheid in enkele grote naaldbomen. Maar nog nooit zag ik hier een ransuil. Totdat ik een bericht kreeg dat er ‘s nachts geluiden klonken. Nog dezelfde avond ging ik luisteren en hoorde inderdaad hoge roepjes vanaf het moment dat het donker werd. Het leek van twee verschillende plekken te komen. De volgende ochtend ging ik terug. Rustig zittend in een berk zaten daar twee jonge, donzige ransuilen. Op twee manieren was ik verbaasd. Eén dat ze hier nu toch zaten en twee dat ze dus een nest hebben gehad en ik het niet door had. Hoe dan?

ATTRACTIE Zo nu en dan gingen mensen ‘s avonds kijken. Op een avond zaten de uilen zelfs in mijn tuin en kon ik ze rustig bewonderen. Heel bijzonder om mee te maken. Vorig jaar, op een andere plek in Ede, werd het een soort toeristische attractie. Er stonden soms dertig mensen met grote telelenzen rond de vogels. Hier gebeurde dat gelukkig niet. Ik heb er ook bewust voor gekozen om deze column pas te plaatsen nadat de ransuilen waren vertrokken.

Michael de Vries is natuurliefhebber en leerkracht basisonderwijs. Zijn column verschijnt tweewekelijks. Reacties en/of tips zijn welkom. Mail naar ede.stad@bdu.nl.

Mail de redactie
Meld een correctie

Deel dit artikel via:
advertentie
advertentie